De geschiedenis van Rozenblad

-Wist je dat Iran het land van de rozen is? Bekijk de blog via deze link

-Het gebruik van rozenbloemen: wat kun je allemaal doen met rozenbladeren en

 rozenwater? Bekijk blog via deze link

-Medicinale voordelen rozenblad. Bekijk de blog via deze link

-Traditionele Perzische Geneeskunde begint zijn populariteit terug te winnen. Waarom is

 deze geneeskunde zo krachtig? Bekijk blog via deze link

Geschiedenis Rozenblad

Wist je dat de roos een lange geschiedenis heeft. Roos is de meest geliefde plant ter wereld. Landen over heel de wereld waren gefascineerd door de geur, helende krachten en schoonheid

Griekenland

Ze hadden een speciale plaats in de Griekse mythologie. Volgens een oude legende zijn rozen gemaakt door Aphrodite, de godin van de liefde. Ze groeiden uit haar tranen en het bloed van haar minnaar - Adonis. Ze wilde herinnerd worden als een godin die naar rozen rook. De Grieken balsemden ook hun dode met rozenolie. Maar in de tijd van Alexander de Grote (Griekse legeraanvoerder en vorst) waren rozen al erg populair in Europa en Azië,

Egyptenaren

Cleopatra VII, waarschijnlijk geïnspireerd door de Griekse mythische oorsprong van rozen.

Cleopatra VII gebruikte rozenblaadjes tijdens veel van haar openbare optredens en ze werd geïnspireerd door het idee om de prachtige geur van de roos te associëren met haar eigen geur, een godin die naar rozen ruikt.

Rozenblaadjes zijn ontdekt in veel graven en schilderijen van de Egyptenaren. Rozen werden zelfs ontdekt in het graf van de farao Thoetmosis IV, die was een heerser van de 18e dynastie.

In 1888 ontdekte de Engelse archeoloog Sir William Flinders Petrie een rozenslinger die in de 2e eeuw na Christus in Opper-Egypte als begrafeniskrans werd gebruikt.

Chinezen

Chinezen distilleerden geneesmiddelen uit rozen.

Romeinen

Mythologie:

De legende over Griekse Aphrodite werd overgenomen door de Romeinen, die de godin van de liefde Venus noemden. De Romeinen maakten van deze bloem een ​​symbool van schoonheid en liefde. Het was ook een eigenschap van Cupido.

In de Romeinse mythologie werd de zoon van Venus (Cupido) gestoken door een bij toen hij pijlen in een tuin vol rozen schoot. Toen Venus door de tuin liep, prikte ze haar voet aan een doorn die haar zoon had achtergelaten. Het kleurde de rozen rood.

Gezondheid en schoonheid

De Romeinen geloofden dat rozengeur ziekten op afstand hield en kroonden zegevierende veldheren met rozen. Romeinse keizers vulden hun baden en fonteinen met rozenblaadjes en lieten voor hun feesten, tapijten van rozenblaadjes neerleggen.

De Romeinse elite gebruikte rozen als schoonheidsproducten en beweerde dat de rozenkompressen, wanneer ze op de juiste manier op de huid werden aangebracht, rimpels in het gezicht konden verwijderen. Rozen werden in wijn gedaan en men geloofde dat ze dronkenschap konden opheffen.

Liefde en heerschappij

Tijdens de overheersing van het Romeinse rijk waren rozen ook een symbool van ijdelheid. Romeinse keizers dumpten tonnen rozenblaadjes op de gasten van hun diners en orgieën.

Romeinse keizers gebruikten rozenblaadjes voor ceremonies en hun theater. Het was een traditie voor sommige keizers om hun gasten tijdens hun diner te overladen met rozenblaadjes als een viering van hun gezelschap.

Afgezien hiervan werden de pas getrouwde stellen in het oude Rome graag gekroond met rozen, die de naam Rosa gallica kregen, wat tot op de dag van vandaag een bekende roos is. Rosa gallica wordt tegenwoordig ook wel de Franse roos genoemd, maar bestaat al sinds de 12e eeuw voor Christus en kwam vanuit Perzië naar Europa. De afstammeling van deze roos is de Rosa damascena.

Perzen (Iran)

De oorsprong van Damascus roos ligt in het Midden-Oosten en het is de nationale bloem van Iran.

Het gebruik van rozenolie gaat terug tot de oude beschaving van Perzië. Avicenna, de Perzische arts uit de 10e eeuw, destilleerde de bloemblaadjes voor medische doeleinden. Een commerciële distilleerderij bestond in 1612 in Shiraz, Perzië.

Deze plant wordt in Iran "Bloem van de Profeet Mohammad" genoemd omdat men gelooft dat het een heilige en geneeskrachtige plant is.

Veel Iraniërs voegen het poeder van gedroogde bloemblaadjes toe aan yoghurt, brood en gebruiken het bij hun maaltijd.

De Perzen stonden bekend om de productie van rozenolie. De heerlijke rozengeur was praktisch om onaangename geurtjes te verdoezelen! De roos is vanwege haar geur, nog steeds de basis van veel (beroemde) parfums. Nog steeds is Iran een grote kweker van rozen. 

Iran is 's werelds belangrijkste producent van medicinale rozen en kruiden. Het is ook 's werelds grootste producent van de damascus roos, goed voor 70% van de mondiale productie.

Rozenparfums worden gemaakt van rozenolie, in het Perzisch ook wel 'attar' van rozen genoemd, een mengsel van vluchtige essentiële oliën die worden verkregen door stoomdestillatie van de gemalen bloemblaadjes van rozen. Rozenwater is een bijproduct van dit proces.

De teelt van verschillende geurige bloemen voor het verkrijgen van parfums, waaronder rozenwater, dateert mogelijk uit het Sassanidische Perzië, waar het bekend stond als golāb (Midden-Perzisch: گلاب), van gul (roos) en ab (water).

Het proces van het creëren van rozenwater door middel van stoomdestillatie werd verfijnd door Perzische en Arabische scheikundigen in de middeleeuwse islamitische wereld, wat leidde tot efficiëntere en economischere toepassingen voor de parfumerie-industrie.

Wil je meer weten over de invloed van rozenblad in Iran. Bekijk de blog via deze link.

Rozen als teken van macht en controle: Symbool van de heersende klasse

In de Middeleeuwen was rozen een symbool van macht. De koning van Franken, Karel de Grote, kweekte rozen in zijn paleis in Aix-la-Chapelle. De oudste nog levende rozenplant wordt gekweekt in een katholieke kathedraal in Hildesheim, Duitsland.

Tijdens de 12e en 13e eeuw droegen veel ridders en soldaten die terugkeerden van de kruistochten in het Midden-Oosten rozen bij zich.

Middeleeuwse tijden

De roos Gallica Officinalis, werd in 1300 na Christus geproduceerd als medicijn in een verscheidenheid aan poeders en oliën. Er werd beweerd dat het rozenelixer zou helpen bij verschillende ziekten en de verwerkingsfabriek groeide in de loop van de tijd uit tot een grote en bloeiende industrie.

De grote Frankische koning, Karel de Grote, kweekte zijn eigen rozen bij hem thuis.

De rozenplant verscheen in Hildesheim in 815 na Christus en is 10 meter lang. Het was een gewoonte dat een ridder die van de kruistochten naar huis terugkeerde, rozen zou meebrengen.

Een symbool van burgeroorlog

De roos werd ook het symbool van burgeroorlogen die in de 15e eeuw in Engeland plaatsvonden. De Rozenoorlog duurde van 1455 – 1487. De naam van de oorlog vindt zijn oorsprong in het wapen van beide kanten van de oorlog. Deze oorlog begon toen de edelen van York Hendrik VI van Lancaster aanvielen.

De leider van de edelen, Edward IV van York, verving de heerser van Lancaster als koning.

Het Huis van Lancaster nam het symbool van een rode roos (Rosa Gallica), terwijl het Huis van York een witte roos (Rosa alba) koos.

Toen Henry VII Tudor na vele jaren de oorlog won, verbond hij de twee rozen tot één symbool. De Tudorroos werd de roos van Engeland, die nog steeds een van de meest herkenbare symbolen van het koninkrijk is.

keizerin Josephine (Frankrijk)

Ze was geboren in 1763. In het begin van de 19e eeuw werd keizerin Josephine, echtgenote van Napoleon Bonaparte, een van de grootste verzamelaars van oude rozen. Haar ambitie was om de grootste collectie rozen te creëren in haar tuin in Malmaison in Frankrijk.

In 1798 begon ze met de aanleg van de rozentuin en op het moment van haar dood in 1814 had ze maar liefst 250 verschillende soorten rozen verzameld. Ze creëerde ook een paar nieuwe soorten. Haar tuin is nog steeds een van de beste bronnen voor oude rozen.

Tegenwoordig

Tegenwoordig hebben rozen hun voorouderlijke symboliek van schoonheid en liefde weten te behouden. De vraag naar de roos is ongetwijfeld toegenomen naarmate de teelt van de prachtige bloem blijft toenemen.

De duurste roos ter wereld werd gekweekt door de beroemde rozenkweker David Austin. De roos, Juliet genaamd, had 15 jaar nodig om te kweken en kostte bijna 5 miljoen dollar. Afgezien van de esthetische schoonheid van de roos, wordt een vruchtlichaam op de roos, bekend als de rozenbottel, beschouwd als een delicatesse en een medicinaal product.